دلتنگی های آدمی را بادترانه ای میخواند رویاهایش راآسمان پرستاره نادیده میگیرد وهردانه ی برفی به اشکی ناریخته میماند سکوت سرشارازسخنان ناگفته است ازحرکات ناکرده اعتراف به عشق های نهان وشگفتی های برزبان نیامده دراین سکوت حقیقت مانهفته است حقیقت تو و من ,سکوت"سرشار"از"نهفته"هاست ...ادامه مطلب